Deze situatie kwamen we tegen, letterlijk levensgevaarlijk. Nu zal het niet snel gebeuren, maar het nadeel van metalen beugels in vochtige ruimtes (zoals in de badkamer bijvoorbeeld) is dat ze kunnen gaan roesten. Dat kan ook onder de kunststof afdekkappen, en dan zie je het niet altijd aankomen. Dus heb je een metalen beugel in de badkamer: hou deze goed in de gaten! Bij ‘Het Zal Werken!’ hebben we daarom een voorkeur voor kunststof beugels in de badkamer.

Van iemand uit ons netwerk kregen we via whatsapp de vraag of we een keer langs konden komen i.v.m. een niet goed werkende rollatorrem. Na wat heen en weer appen kwamen we er samen achter dat de stelmoer i.p.v. niet ver genoeg (wat vaak het geval is bij slecht werkende remmen) juist te ver uitgedraaid was, waardoor de hendel niet in de parkeerstand bleef zitten. Zij blij dat ze hem zelf had kunnen repareren en wij blij dat dat zo snel op afstand kon.

Ondertussen breekt ‘Het Zal Werken!’ weer een persoonlijk record. Dit jaar hebben we al meer dan 300 vragen behandeld. Na een kleine dip afgelopen jaar tijdens de eerste lock-down groeit het aantal aanvragen weer aardig. En ook het aantal aanvragen voor rollatorspreekuren gaat ineens hard. We kunnen altijd handige handjes gebruiken. Dus als je mee wilt helpen aan een rollatorspreekuur, laat het ons dan weten via: mail@hetzalwerken.nl

Als er drempels verwijderd moeten worden, vragen we mensen altijd of ze nog over wat laminaat of vloerbedekking beschikken om de gaten en oneffenheden die daarbij ontstaan af te werken. Vrijwilliger Fred heeft zich vandaag weer eens van zijn beste kant laten zien...

We haalden eerst onze rollator op die een half jaar was uitgeleend aan iemand die 2 heupoperaties had ondergaan. Vervolgens maakten we een opstapje waarmee een vrouw weer veilig haar tuin in kan. Daarna plaatsten we met hetzelfde doel een wandbeugel bij een achterdeur. Voor een terminaal zieke jonge vrouw maakten we een oprtitje en verhoogden we een klein deel van de stoep, zodat ze in aanmerking komt voor een scootmobiel. En we eindigden met 3 wandbeugels voor houvast in toilet en badkamer.

Maar vanmiddag zat nog wel meer tegen. Niets wilde zomaar aan elkaar passen. En al het gereedschap is nat. Boutjes, moertjes en schroefjes zijn nat. Frans is nat en Dennis is nat. Maar we hebben de klus geklaard!

Geen verlate kerstkaart, maar een kaart van de plekken waar de vragen voor kleine woningaanpassingen aan Uitvindersbrigade Het Zal Werken vandaan kwamen. De teller staat inmiddels op 758, redelijk gelijk verdeeld over de stad. Donkere plekken zijn o.a. de Maas, Rottemeren en verschillende industrieterreinen, maar ook een aantal uitbreidingswijken met gezinswoningen. En in sommige delen van Rotterdam is ons netwerk minder sterk. Uit de kop van Charlois en Ommoord komen de meeste vragen.

Soms zijn er weinig mogelijkheden om een trapleuning te bevestigen. In kunststof kozijnen kun je beter maar niet boren: het is slecht qua isolatie en eenmaal geboorde gaatjes zijn maar weer moeilijk weg te werken. Gelukkig bestonden de treden uit metalen roosters. We hebben op 2 plekken 4 balkjes van 27 x 27mm door de roosters gestoken, en aan elkaar geschroefd tot 2 staanders. Deze steunen op de ondergrond en zijn onderling verbonden, aan de bovenzijde door een leuning met hoekijzers (in dit geval eigenlijk een deel van een stofdorpel, oftewel drempel) en aan de onderzijde door een dwarsbalkje.

“Maak anders maar een los opritje dat de bewoner zelf kan plaatsen en weghalen”, was de reactie van de beheerder. We waren gevraagd een oplossing te bedenken voor een hoge drempel van een stalling van verschillende scootmobielen in een wooncomplex in het centrum van Rotterdam.

Een fikse oprit op het programma vandaag, samen met stichting Pluspunt Rotterdam en natuurlijk met Frans, die tegenwoordig op woensdagmiddag altijd van de partij is. Het frame is van tuinhout, de kunststof platen komen van een tweedehands oprit. Een hoop werk, maar de klus is geklaard.

Een praktische oplossing voor als je moeilijk je huis in en uit kan vanwege een paar treden bij de voordeur. Alle materialen zijn bij de meeste bouwmarkten verkrijgbaar. De totale kosten zijn ca. € 80,-

We waren ‘m tijdens een rollatorspreekuur in oktober in Laurens ‘De Schans’ ook al tegengekomen, maar hadden er toen nog geen oplossingen voor: een rollator met hele dure armschalen - bijna € 300,- per paar - die telkens kapot gaan. Samen met Helmuth, de geestelijk vader van de uitspraak ‘Het Zál Werken!’, hebben we het bijna een half jaar later alsnog eenvoudig op kunnen lossen; met een door midden gezaagd stuk rioleringsbuis en kniebeschermers.

Ook vandaag stond in het teken van hergebruik: eerst konden we gratis wat overbodig geworden hulpmiddelen ophalen: een toiletstoel, een toiletverhoger en een bedsteun. Voor de toiletverhoger is direct al weer een nieuwe gegadigde.

Havensteder, Vestia, Woonbron en Woonstad en Uitvindersbrigade ‘Het Zal Werken!’ vinden het belangrijk dat ook kwetsbare mensen in Rotterdam goed kunnen blijven wonen. Daarom hebben we op 2 september een samenwerkingsconvenant ondertekend. Zo kunnen we nog beter kleine aanpassingen in woningen kunnen verrichten die mensen helpen langer zelfstandig te wonen!

Wij van uitvindersbrigade Het Zal Werken beginnen ons zo langzamerhand af te vragen waarom er toch zoveel drempels zijn. Zo ook in een aangepaste woning van een vrouw in een rolstoel in Historisch Delfshaven. Dat een badkamer een wateropstand nodig heeft snappen we. Vandaar deze zachte, waterdichte drempel. Mocht de boel onverhoopt een keer overstromen – het water is hier al eens een keer via het afvoerputje omhoog gekomen – dan is er toch een drempel om het water tegen te houden. Maar als je er overheen rolt merk je er nauwelijks iets van.

Het Zal Werken was gevraagd een oprit te plaatsen voor een meneer met een scootmobiel. Nou kost het maken van zo’n oprit best wat tijd en geld. En in het verleden hadden we al eens meegemaakt dat toen we met een nieuwe oprit kwamen aanzetten, er 5 deuren verderop een overbodige oprit bleek te liggen die ook gebruikt had kunnen worden.

Vandaar onze eerste vraag aan de wijkbeheerder van Havensteder of hij niet toevallig nog ergens wat had liggen. En ja hoor: een perfect passende oprit, in een handomdraai geplaatst. Zo kan het ook werken!

Veranderingeringen in zorg & welzijn leiden ertoe dat mensen na een ziekenhuisopname steeds eerder naar huis worden gestuurd. Maar soms gaat dat gepaard met praktische eisen waar eerst aan voldaan moet worden. 

Vandaag kon een vrouw na 3 maanden in een verzorgingshuis te zijn opgenomen eindelijk weer naar huis. Voorwaarde om naar huis te mogen was wel dat haar trap werd voorzien van een deugdelijke leuning. Dus werd Het Zal Werken! erbij geroepen.

De afgelopen week heeft Het Zal Werken wederom drie handgrepen geplaatst in badkamers. Daarbij doen we een hoop levenswijsheden op. 

Door veranderingen in zorg en welzijn zullen steeds meer mensen ouder worden in huizen die daar niet altijd even geschikt voor zijn. Met kleine aanpassingen wil Het Zal Werken mensen helpen in hun zelfredzaamheid: wandbeugels monteren, drempels wegwerken, toiletpotten en aanrechtblokken ophogen, opritten maken, etc. We brengen alleen de materiaalkosten in rekening (en die vallen vaak erg mee!)

Heeft u een vraag, laat het ons weten!

Op hetzelfde adres in Delfshaven hebben we behalve een zachte drempel naar de badkamer ook een op- en afritje naar de tuin gemaakt. Nu kan mevrouw eindelijk weer op eigen kracht haar tuin in. Dat het maar een mooie zomer mag worden!

Nog zo’n vraag die niet door het WMO-loket gehonoreerd kon worden: een gezin met 2 gehandicapte dochters staat op een wachtlijst voor een aangepaste woning. Het kan echter nog wel 2 jaar duren voor ze deze toegewezen krijgen, en ondertussen moeten de kinderen dagelijks met een rolstoel of scootmobiel over een drempel van meer dan 16cm hoog zien te geraken. Ga er maar aanstaan.

Tijdens de wekelijkse ochtendkoffie op dinsdag heeft Het Zal Werken een eerste rollatorspreekuur gegeven, waar bewoners van de Nancy Zeelenbergflat hun rollator konden laten nakijken. Van de meeste van de 15 rollators die we bekeken hebben, bleken de remmen niet goed afgesteld, soms ontbraken boutjes en moertjes, we hebben handgrepen op de juiste hoogte of vaster gesteld en een extra handgreep gemonteerd als proef of je daarmee makkelijker over drempels komt.

In het kader van de Week tegen Eenzaamheid en de DoegoedDag van DELA hebben 10 medewerkers van DELA een dag meegeholpen als vrijwilliger van de uitvindersbrigade. In buurthuis Arend en de Zeemeeuw, is In kleine teams gewerkt aan het bedenken van oplossingen voor o.a. een sorteertafel voor DOCK, een manier om rollators over hobbels heen te krijgen en hoe zware klapdeuren door te komen als je in een rolstoel zit.

Ferry is 11 jaar en spastisch: z’n spieren trekken ongecontroleerd samen. Om te voorkomen dat hij blijvend in een rolstoel belandt, moet hij tot z’n 18^e iedere dag z’n spieren strekken. Normaal gesproken zou dat ’s nachts gebeuren, als hij slaapt, met spalken. Maar de spalken gaan na een tijdje pijn doen en houden hem uit z’n slaap. Overdag moet hij het strekken dus inhalen. Dat gebeurde op z’n bed, in een zo haaks mogelijke hoek, met z’n rug tegen de muur.

Het Zal Werken ontwikkelde een hulpstuk waarmee Ferry nu ook kan strekken in een stoel in de huiskamer. De strekhulp is eenvoudig en verstelbaar te bevestigen, waarmee het makkelijker wordt om te strekken en dit ook vaker en beter kan gebeuren.

Een man brengt z’n vrouw overal naar toe in een elektrisch verstelbare rolstoel. Dat gaat op zich goed, totdat ze een helling moeten afdalen. Dan is de zware rolstoel nauwelijks te houden. En als je daar eenmaal op gaat letten, dan merk je ineens dat er toch wel veel hellingen in de stad zijn. Het apparaat beschikt alleen over een parkeerrem die ook nog eens met de voet bediend wordt. Het Zal Werken heeft daarom een extra, doseerbare handrem gemonteerd.

Voor de liefhebbers van cijfers:

Het afgelopen jaar kregen we 335 verzoeken voor woningaanpassingen, oftewel bijna 1 per dag. In totaal staat de teller op 1986 klussen. Gemiddelde kosten waren per klus: 17 euro. Het overgrote deel hiervan is het plaatsen van wandbeugels en verreweg de meeste vragen kwamen via ergotherapeuten. Hopelijk kunnen hierdoor weer een hoop mensen langer zelfstandig blijven wonen. Hier kun je alle cijfers vinden.

Onze klussendienst draait inmiddels al een tijdje mee. Een mooi moment om onze ervaringen te delen. Niet alleen over het uitvoeren van de klussen zelf – hoe en waar plaats je een wandbeugel voor iemand die moeite heeft met opstaan van het toilet? – maar ook over het opzetten van de klussendienst zelf. Misschien inspireert ons verhaal andere mensen om zelf initiatief te nemen.

We komen vaak rollators tegen waarvan de remmen niet goed zijn afgesteld. Natuurlijk zijn we daarom ook met onze rollatorspreekuren begonnen, maar blijf alsjeblieft niet wachten tot ‘Het Zal Werken!’ een keer langs komt.

Recycle, wecycle, upcycle? Hoe je het ook wil noemen, ‘Het Zak Werken!’ is voorstander van hergebruik. Veel te vaak worden nog goede, maar gebruikte hulpmiddelen, zoals opklapbare toiletsteunen, douchezitjes of drempelhulpen weggegooid, omdat ze niet meer nodig zijn. Terwijl andere mensen er enorm mee geholpen zouden zijn. Niet alleen goed voor het milieu, ook voor je medemens. Dus heb je goede, maar gebruikte hulpmiddelen over? Laat het ons weten via mail@hetzalwerken.nl

De WMO-quickscan is een stroomschema dat je helpt met waar je een vraag voor een kleine woningaanpassing kan stellen. Hij is bedoeld voor iedereen die door ouderdom of een beperking moeite heeft met het doen van dagelijkse dingen en zich afvraagt hoe je in aanmerking kan komen voor een hulpmiddel of voorziening en wie je daarbij kan helpen. Dat kan gaan over bijvoorbeeld wandbeugels in douche of toilet, of over een oprit bij je voordeur.

Het was heerlijk om gisteren weer naar buiten te kunnen en te klussen. Maar dat het fijn is om naar buiten te kunnen geldt natuurlijk niet alleen voor onszelf: we hebben 2 trapleuningen geplaatst bij een trapje bij de achterdeur van een mevrouw die steeds minder ziet en daar al eens een keer gevallen was.

Wat doe je als het echtelijk bed waar je erg aan gehecht bent, te laag voor je wordt en je ’s ochtends maar met heel veel moeite kan opstaan?

Een hoog-laagbed zou een goede oplossing zijn, en natuurlijk kun je het bed op bedklossen zetten, maar zeker als het zo’n bijzonder bed betreft als deze – van zwart leer met een klokradio verwerkt in het hoofdeinde – raak je iets kwijt wat heel belangrijk voor je kan zijn.

Het kan ook anders: Het Zal Werken heeft dit bed op een eenvoudig onderstel van zwarte meubelpanelen geplaatst.

Fijn hoe dingen soms kunnen lopen: tijdens ons eerste brillenspreekuur kregen we hulp van vrijwilliger Marian die in Ghana een oogkliniek heeft opgezet. Ze bracht een hele berg mini-schroefjes en neussteuntjes mee, en gereedschap en ervaring om brillen te fiksen.

Er bestaan toch een hoop hulpvragen die tussen wal en schip vallen: die door het WMO-loket worden afgewezen en waar woningbouwverenigingen ook niet direct van weten hoe ze er mee om moeten gaan. Zo ook een vraag van een vrouw met een lichamelijke beperking m.b.t. het ophogen van haar aanrecht. Uiteindelijk een klusje van nog geen dag werk en minder dan € 80,- aan materiaalkosten. Klus & Werk, de klussendienst van Pameijer, heeft de werkzaamheden uitgevoerd.

Een meisje heeft haar been gebroken en loopt een tijdje met krukken. Ze kan van alles meenemen, maar een flesje water rolt ze noodgedwongen voor zich uit het huis door. Een simpel haakje met een ‘strop’ van bijvoorbeeld elektradraad kan dan al een oplossing bieden. En in geval van een bidon is alleen een haakje al voldoende.

Hoe krijg je een klapdeur met een zware dranger erop open als je in een rolstoel zit, of met krukken loopt? Je kunt natuurlijk allerlei hulpmiddelen verzinnen als duwstokken en deurstoppen, maar vrijwilligers van DELA bedachten iets veel slimmers: een deurknop in de vorm van een fietsbel. Als je de deur niet op eigen kracht open krijgt, bel je gewoon.

In Buurthuis Arend en de Zeemeeuw, waar dit probleem speelde, is op die momenten altijd wel iemand aanwezig om je te helpen. Mooie bijkomstigheid is dat het ook weer interactie tussen mensen oplevert.

Eén keer per maand wordt in verzorgingshuis Laurens Mathenesserlaan een bingo georganiseerd, waar ook oudere bewoners uit de buurt op af komen. Een mooi moment dus voor een rollatorspreekuur.

 

De ‘intergenerationele innovatieprijs ouderenzorg’ van Gemeente Rotterdam en zorgverzekeraar Achmea heeft als doel generaties van jong en oud gezamenlijk vernieuwende ideeën te laten genereren over de ouderenzorg. Met de veranderingen die ons wat dat betreft te wachten staan, waarbij mensen hun zorg veel meer zelf zullen moeten organiseren, zal dat ook hard nodig zijn.